De meest voorkomende ziekte van de wervelkolom die bij mensen van elke leeftijd kan voorkomen, is osteochondrose. Deze pathologie beïnvloedt kraakbeenweefsel en tussenwervelschijven. Als gevolg hiervan treedt hevige pijn op, wordt de mobiliteit verminderd en kunnen zich ernstige complicaties voordoen. Meestal treedt osteochondrose van de lumbale wervelkolom op. Dit komt door het feit dat de onderrug tijdens elke menselijke beweging de zwaarste belasting op zich neemt.
Kenmerken van de lumbale wervelkolom
Het lumbale gebied wordt meestal blootgesteld aan verschillende pathologische processen. Dit gebeurt omdat het de zwaarste belasting draagt. En niet alleen tijdens het wandelen of rennen. De onderrug biedt ook ondersteuning bij het staan of zitten. Ze staat immers voortdurend onder druk van het hele lichaamsgewicht. Dit gedeelte moet zeer mobiel zijn, zodat een persoon verschillende bewegingen, bochten en bochten kan maken. Hiervoor wordt gezorgd door de speciale structuur van de wervels en tussenwervelschijven.
De lumbale wervelkolom verbindt de thoracale en sacrale wervelkolom. Ze zijn minder mobiel en beter beschermd. Het thoracale gebied is immers verbonden met de ribben en het sacrale gebied is verbonden met de bekkenbeenderen. En de onderrug is, samen met de nek, het meest mobiele deel van de wervelkolom en daarom het vaakst vatbaar voor ziekten.
Het lumbale gebied bestaat uit vijf wervels. Ze zijn verbonden door tussenwervelschijven, die de wervelkolom flexibiliteit geven en schokabsorptie bieden voor alle schokken. Het zijn de schijven die het vaakst last hebben van verhoogde belastingen. Ze bestaan uit kraakbeenweefsel, dat zeer gevoelig is voor gebrek aan voedingsstoffen.
Wat is osteochondrose
De menselijke wervelkolom heeft een complexe structuur, die nodig is om de balans van het lichaam te behouden en het ruggenmerg tegen schade te beschermen. Om zijn functies correct uit te voeren, is het gecoördineerde werk van al zijn onderdelen noodzakelijk: de wervels, tussenwervelschijven, spieren en ligamenten die ze in de juiste positie houden. Als een onderdeel niet goed functioneert, heeft het hele bewegingsapparaat daar last van.
Lumbale osteochondrose treedt op wanneer de spieren verzwakt of verkrampt zijn, de tussenwervelschijven niet goed gevoed worden of wanneer het botweefsel van de wervels vervormd is. Dit alles leidt tot schade aan de annulus fibrosus van de schijf en de nucleus pulposus begint uit te steken. Het drukt de zenuwwortels samen, waardoor pijn ontstaat. De pathologie vordert geleidelijk, wat leidt tot toenemende weefselvernietiging. Meestal wordt één schijf aangetast en in de beginfase kan de pathologie worden overwonnen. Maar zonder normale behandeling kan polysegmentale osteochondrose ontstaan, waarbij al meerdere tussenwervelschijven zijn aangetast.
Osteochondrose ontstaat vaak bij mensen die lange tijd achter de computer zitten.
Oorzaken van pathologie
Vroeger werd aangenomen dat osteochondrose een ziekte van ouderen was en dat deze ontstond als gevolg van leeftijdsgebonden veranderingen in weefsels. Daarom werd een dergelijke vernietiging van schijven geaccepteerd als een noodzakelijk kwaad. Maar in feite is dit slechts een van de oorzaken van osteochondrose. Nu komt deze ziekte steeds vaker voor bij jonge mensen, wat niets te maken heeft met leeftijdsgebonden degeneratieve processen. Wetenschappers hebben ontdekt welke factoren leiden tot de ontwikkeling van osteochondrose. Het blijkt dat voordat destructieve processen kunnen beginnen, een complex effect van verschillende factoren noodzakelijk is. Het kan zijn:
- stofwisselingsziekte;
- verkeerde houding;
- overgewicht;
- onevenwichtige voeding, gebrek aan vitamines en mineralen;
- genetische aanleg, aangeboren pathologieën van de wervelkolom;
- een sedentaire levensstijl, leidend tot verzwakking van de rugspieren;
- langdurig in een ongemakkelijke houding blijven;
- ernstige fysieke activiteit, zwaar tillen;
- verwondingen in de lumbale regio.
Schijfvervorming kan leiden tot compressie van zenuwwortels en bloedvaten. Bovendien kan de ontwikkeling van osteochondrose worden veroorzaakt doordat de patiënt ziekten heeft zoals platvoeten, scoliose, reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica, osteoporose en stoornissen van het cardiovasculaire of endocriene systeem. Meestal komt deze pathologie voor bij atleten die gewichtheffen, bij mensen die gedwongen worden lange tijd op de been te blijven, bijvoorbeeld obers, verkopers, leraren, laders, bouwers of in één positie zitten - bij chauffeurs, kantoorpersoneel, coördinatoren .
Waarom is osteochondrose gevaarlijk?
Veel mensen geloven dat osteochondrose een onvermijdelijke metgezel is van een bejaarde persoon. Ze proberen de pijn te verlichten met pillen, maar het beperken van de mobiliteit wordt behandeld alsof het noodzakelijk is. Deze aanpak is zeer gevaarlijk, omdat lumbale osteochondrose zonder tijdige behandeling tot ernstige complicaties leidt. Als u geen aandacht besteedt aan de eerste tekenen van pathologie, zal de schijf blijven verslechteren. Ten eerste leidt dit tot uitsteeksel - een licht uitsteeksel van de vezelring. In de toekomst kan bij aanhoudende stress een ernstig uitsteeksel van de tussenwervelschijf of zelfs een breuk van de vezelring optreden - er ontstaat een hernia tussen de wervels.
Constante compressie van bloedvaten en zenuwwortels leidt tot ontstekingen - lumbale radiculitis. Als de heupzenuw wordt aangetast, ontstaat ischias, die hevige pijn veroorzaakt, niet alleen bij bewegen, maar zelfs bij zitten.
Geleidelijke vernietiging van de tussenwervelschijven kan leiden tot instabiliteit van de wervelkolom en een verkeerde uitlijning van de wervels. Dit veroorzaakt compressie van het ruggenmerg en problemen met de bekkenorganen. Onvruchtbaarheid, impotentie, urine-incontinentie en andere pathologieën ontwikkelen zich. Een gevaarlijker gevolg is een verstoring van de bloedtoevoer naar het gehele ruggenmerg, die alle menselijke organen aantast. Het is ook mogelijk om compressiemyelopathie te ontwikkelen als gevolg van vernauwing van het wervelkanaal.
In gevorderde gevallen van lumbale osteochondrose, wanneer alle zenuwwortels zijn aangetast, kunnen parese en verlamming van de onderste ledematen optreden. Dit is het zogenaamde cauda-equinasyndroom. Om dergelijke gevolgen te voorkomen, is het noodzakelijk om osteochondrose te behandelen zonder op complicaties te wachten. Anders kan de patiënt niet alleen een tijdelijk verlies van arbeidsvermogen, maar ook invaliditeit niet vermijden. Het gevaar van de ziekte is dat de symptomen in het beginstadium niet zo uitgesproken zijn.
Ontwikkelingsstadia
De ziekte ontwikkelt zich langzaam. Degeneratieve veranderingen doorlopen vier fasen. Het gevaar is dat de patiënt in het beginstadium mogelijk geen aandacht besteedt aan een lichte beperking van de mobiliteit en lichte pijn na lichamelijke activiteit. Dit leidt tot een geleidelijke progressie van de pathologie.
Osteochondrose van de 2e graad wordt gekenmerkt door de vernietiging van niet alleen de schijf zelf, maar ook de weefsels eromheen. Hierdoor ontstaat er een uitsteeksel van de schijf en worden de zenuwen bekneld. Ernstige pijn verspreidt zich naar de dijen, billen en kan uitstralen naar de bovenrug. Ze komen niet alleen voor na overbelasting, maar ook in rust.
Bij graad 3 osteochondrose ervaart de patiënt voortdurend pijn. Op dit moment verschijnt er een hernia tussen de wervels. Deze fase van de ontwikkeling van de ziekte wordt gekenmerkt, naast pijn, gevoelloosheid van de benen, hoofdpijn, verslechtering van de algemene gezondheid, verstoring van de werking van het urogenitale systeem en het maag-darmkanaal.
In stadium 4 van de ziekte verschijnen botgroei op de wervels - osteofyten. Ze raken vervormd en kunnen samengroeien. Dit maakt het voor een persoon erg moeilijk om te bewegen. De patiënt kan sensorische stoornissen in het onderlichaam, parese of verlamming van de benen ervaren. Het belangrijkste symptoom van de ziekte is ernstige lage rugpijn.
Tekenen van de ziekte
Het gevaar van deze ziekte is dat uitgesproken symptomen pas in fase 2 van het destructieve proces verschijnen. Voordien kan de patiënt milde pijn ervaren na fysieke activiteit, die afneemt als u pijnstillers gebruikt of rust. Maar naarmate de pathologie vordert, neemt het ongemak toe en verschijnen er andere symptomen:
- constante pijnlijke pijn, soms uitstralend naar de bil of dij;
- na langdurige immobiliteit veroorzaakt elke beweging scherpe pijn;
- gevoel van spanning in de onderrugspieren;
- pijn als gevolg van osteochondrose van het lumbale gebied kan verergeren bij plotselinge bewegingen, zelfs bij niezen;
- beperkte mobiliteit, onvermogen om te buigen of draaien;
- kippenvel in de benen, verminderde gevoeligheid van de huid;
- bij een ernstig ontstekingsproces zijn zwelling en een verhoging van de lokale temperatuur mogelijk;
- slechte bloedsomloop in de onderste ledematen, koude voeten;
- scherpe lumbago in de onderrug na onderkoeling;
- vermoeidheid, zwakte, prikkelbaarheid, slaapstoornissen.
Diagnostiek
Gunstige behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom is alleen mogelijk met een tijdige en correcte diagnose. Om dit te doen, schrijft de arts, naast het onderzoeken van de patiënt en het verzamelen van informatie over de symptomen die hem hinderen, een instrumenteel onderzoek voor. Meestal is dit radiografie, MRI, CT of echografie. Daarnaast kan de arts controleren op peesreflexen en specifieke symptomen. De Lages-reflex wordt bijvoorbeeld gekenmerkt door het feit dat het optillen van een gestrekt been in rugligging meer pijn veroorzaakt. Op basis van een dergelijk onderzoek wordt een diagnose gesteld en de mate van weefselvernietiging bepaald. De diagnose osteochondrose wordt gesteld op basis van een uitgebreid onderzoek.
Kenmerken van de behandeling van lumbale osteochondrose
Om complicaties te voorkomen, is het erg belangrijk om tijdig contact op te nemen met een medische instelling. Na onderzoek en bepaling van de mate van degeneratieve processen, zal de behandelende arts een individueel behandelprogramma selecteren. Het moet alomvattend zijn en als u alle aanbevelingen opvolgt, kan de vernietiging van ruggengraatweefsel worden gestopt. De doelstellingen van de behandeling van lumbale osteochondrose moeten niet alleen het verlichten van pijn, ontstekingen en spierspasmen zijn. Een goede therapie is gericht op het verbeteren van de bloedcirculatie en weefselvoeding, het elimineren van beknelde zenuwvezels, het herstellen van schijven en het voorkomen van complicaties.
Patiënten moeten begrijpen dat osteochondrose thuis kan worden behandeld, maar om dit te doen moeten ze veel veranderen in hun gewoonten en levensstijl. U moet beginnen met het selecteren van een orthopedisch matras, het vermijden van hoge fysieke activiteit en het herzien van uw dieet. Een speciaal dieet is vooral noodzakelijk voor patiënten met overgewicht.
De acute periode van ziekteontwikkeling vereist het gebruik van medicamenteuze behandeling. Exacerbatie kan worden veroorzaakt door onderkoeling, zwaar tillen, lichamelijke activiteit of letsel. Geneesmiddelen voor lumbale osteochondrose worden gebruikt om pijn te verminderen en ontstekingen te verlichten. Verschillende medicijnen kunnen oraal worden ingenomen of uitwendig worden gebruikt in de vorm van zalven of kompressen. Verschillende traditionele geneeswijzen worden voor dezelfde doeleinden gebruikt. Maar het is de moeite waard eraan te denken dat de behandeling van lumbale osteochondrose thuis alomvattend moet zijn.
De belangrijkste methode die in elk stadium van de ontwikkeling van osteochondrose wordt gebruikt, is fysiotherapie. Het moet bestaan uit oefeningen om de rugspieren te versterken en te strekken. Maar het is erg belangrijk dat het complex door een arts wordt geselecteerd. U dient de oefeningen eerst uit te voeren onder begeleiding van een specialist. Als u alle aanbevelingen opvolgt, zal oefentherapie helpen de mobiliteit van de wervelkolom te herstellen, de bloedcirculatie te verbeteren en spierspasmen te verlichten. Bij het uitvoeren van oefeningen is het belangrijk om uzelf niet te veel in te spannen en pijn te voorkomen. De lessen moeten regelmatig zijn, dan is het effect groter.
Therapeutische oefeningen nemen een belangrijke plaats in in de complexe behandeling van osteochondrose
Fysiotherapie is zeer effectief als aanvullende behandeling. Dit kan acupunctuur, massage, waterprocedures, steentherapie, moddertoepassingen, uitloging zijn. Vaak worden verschillende fysieke procedures gebruikt: magnetische therapie, fonoforese, echografie, laserbehandeling, elektroforese en andere.
Preventie
Om de vraag te vermijden hoe osteochondrose van de lumbale wervelkolom kan worden genezen, is het noodzakelijk om vanaf jonge leeftijd voor de gezondheid van de onderrug te zorgen. Het is erg belangrijk om goed te eten en uw rugspieren te versterken. Voor het normaal functioneren van de wervelkolom is sterke fysieke activiteit vereist. Vooral zwemmen, yoga, pilates en wateraerobics zijn nuttig.
Vrouwen moeten minder hoge hakken dragen en onderkoeling vermijden. Het wordt ook aanbevolen om op een orthopedisch matras te slapen en te proberen uw rug altijd recht te houden. Bij het heffen van gewichten is het belangrijk om niet voorover te buigen, maar te hurken, waarbij de belasting gelijkmatig wordt verdeeld over de benen, ruggengraat en schoudergordel. Mensen die veel tijd achter de computer doorbrengen, moeten af en toe opstaan en een warming-up doen.
Osteochondrose van de lumbale wervelkolom is een ernstige ziekte die zo vroeg mogelijk moet worden behandeld. Maar als de patiënt alles in het werk stelt en alle aanbevelingen van de arts opvolgt, kunnen degeneratieve processen worden gestopt. Er wordt aangenomen dat het onmogelijk is om osteochondrose volledig te genezen. Maar het is heel goed mogelijk om terug te keren naar het normale leven, complicaties te voorkomen en exacerbaties te elimineren.
FAQ
Wat zijn de belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom?
De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom zijn een sedentaire levensstijl, gebrek aan fysieke activiteit, een slechte houding, overgewicht, letsel en genetische aanleg.
Welke symptomen gaan gewoonlijk gepaard met osteochondrose van de lumbale wervelkolom?
Symptomen van osteochondrose van de lumbale wervelkolom kunnen onder meer pijn in de onderrug, beperkte mobiliteit, gevoelloosheid of zwakte in de benen, pijn in de billen en pijn bij het buigen en draaien van de romp zijn.
Bruikbare tips
Tip #1
Zorg voor een goede houding en vermijd langdurig zitten of staan in dezelfde positie. Doe regelmatig oefeningen om uw rugspieren te versterken en uw houding te corrigeren.
Tip #2
Leer en oefen ontspannings- en stressmanagementtechnieken zoals yoga, meditatie of diepe ademhaling om de spanning in de onderrug te verminderen.
Tip #3
Kies een geschikt orthopedisch kussen of matras dat helpt de juiste positie van de wervelkolom te behouden tijdens slaap en rust.